Moje pożegnanie z Grand View Lodge

Witam wszystkich o 2.30 w nocy z Miami! Kiedy prawie wszyscy opuścili już Grand View zniecierpliwiona oczekiwałam mojego dnia, kiedy i ja pożegnam się z deszczową Minnesotą. Mój ostatni tydzień minął mi wyjątkowo szybko. Pakowanie, ostatnie zakupy, ostatnia szalona noc i… pożegnania. Myślę, że był to mój najgorszy dzień odkąd przyjechałam. W sobotę wieczorem pojawiłam się w CRU, aby pożegnać miejsce, w którym pracowałam przez 4 miesiące praktycznie codziennie. Załoga CRU nie jest liczna, dlatego też tak bardzo się ze sobą zżyliśmy. Zarówno kelnerzy i kucharze oraz managerowie są ze sobą bardzo związani. Momentami czułam się tam jak w rodzinie. Dlatego też tak ciężko było mi stamtąd odejść. Na pożegnanie dostałam kilka drobnych prezentów i kartkę, na której znalazłam wiele ciepłych słów. 

Z Marhą pożegnałam się już w piątek, gdyż w sobotę jako jedyna miała wolne. 

Załoga CRU. Chef Marley, Mike, Jo i Shania - kucharze. Julie, Jill,Jesse, Nicole - serwerzy, David - barman i Miles - manager :) 

Z managerem, który zwykle nazywał mnie crazy polish girl :) 

Z szefem kuchni - Marley, który zaś nazywał mnie my little polish girl :) W czwartek zaś wybraliśmy się na pożegnalny luncz do Olive Garden :) Prawie wszyscy serwerzy, Miles i Shanaia pojawili się na lunchu. 

Tak wyglądało moje miejsce pracy przez 4 miesiące :) 

W wolnych chwilach doskonaliłam swoje umiejętności barmańskie - lemoniada :) 

Tak żegnaliśmy Constantina, który wyjeżdżał już 15 września. 

GLC - to tutaj mieściła się moja restauracja, w weekendy odbywały się tutaj wesela na 200 - 300 gości. Kosztowały ogromne pieniądze, ale były jednocześnie piękne. 

W niedzielę rano zaś pożegnałam miejsce, w którym zaczęłam pracować i czasami znajdowałam się w grafiku – Main Lodge. Pracowałam tam na śniadaniach wraz z kilkoma osobami z internationalsów. Bardzo zżyłam się tam z Alexą i Janką z Węgier, które również tam pracowały. Zazwyczaj swój dzień zaczynałam o 6.00. Przeżyłyśmy tam razem wiele ciężkich poranków J  

Z Peggy i Kathy :) 

Trudno było mi się również pożegnać z chłopakami, z którymi głównie spędziłam ostatnie dwa tygodnie ( po wyjeździe Węgrów i Polaków ) na oglądaniu filmów, rozmowie czy siedzeniu przy ognisku.

W ostatnim tygodniu września na Grand View została nieliczna grupa osób, co pozwoliło nam się bardziej ze sobą zżyć. O dziwno pogoda dopisywała, nie padało i było całkiem ciepło, dzięki czemu z zachwytem mogłam podziwiać Minnesotę jesienią. 

Mimo tego Grand View świeciło pustkami, co jeszcze bardziej przypominało mi o tym, że niedługo będę musiała opuścić to miejsce. Z jednej strony byłam zmęczona pracą oraz szczęśliwa i podekscytowana podróżą, a z drugiej ogarniał mnie smutek i rozżalenie, że to już koniec tej niezwykłej przygody. Na Grand View spędziłam 4 miesiące. Zdążyłam przyzwyczaić się do pracy, ludzi i nawet swojego pokoju. Wciąż nie mogę uwierzyć w to, że wakacje się skończyły. Poznałam wielu wspaniałych ludzi, zdobyłam wiele przydatnych umiejętności, dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy. Myślę, że na długo w pamięci pozostanie mi to miejsce oraz poznani tam ludzi i że już niebawem będzie mi dane się z niektórymi spotkać  J

W piątek kelnerka z CRU, Julie zabrała mnie do oddalonego o ok.40 minut polskiego miasteczka – Sobieski. Do końca nie mogłam uwierzyć, że takie miejsce istnieje. Kiedy zobaczyłam nazwę miasta i WITAMY po polsku byłam zachwycona. Julie zabrała mnie do polskiego baru o takiej samej nazwie, gdzie dostałam kilka upominków i musiałam wypić wraz z barmanem polskiego shota, oczywiście z wódki Sobieski. Musiałam obronić honor Polaków i wypić kieliszka. W Sobieskim zjedliśmy też lunch i wraz z Julie i Jill ruszyłyśmy w drogę powrotną. Dzień uważam za niezwykle udany i jestem wdzięczna Julie, że mogłam na własne oczy zobaczyć to miasteczko.

Polski kościół

To miasteczko naprawdę istnieje! 

Sobieski :D 

Przed wyjazdem Joanny, Iryna - serwer z Main Lodge zabrała nas na lunch do chińskiej restauracji :) 

W niedziele rano opuściłyśmy Grand View. 

Tymczasem w oczekiwaniu na Sylwię i Mateusza, piszę posta z lotniska w Miami. Spędzimy tutaj 3 dni, aby na kolejne 4 polecieć na Bahama J Było to moje marzenie z zeszłego roku. Wiedziałam, że tym razem nie zamierzam jechać do Californi, bowiem rok temu zwiedziłam wszystko co mnie interesowało. Patrząc z biegiem czasu, mój Road Trip po Californii uważam, za niezwykle udany. W tym roku postanowiłam więc wydać zarobione pieniądze na zwiedzenie innych zakątków USA. Po wizycie na Bahamas ( które należą do Wielkiej Brytanii, stąd wymagana jest wiza turystyczna ) kolejnym punktem naszej podroży jest Nowy Jork. Spędzimy tam weekend, aby w poniedziałek wypożyczonym samochodem ruszyć na Niagara Falls. Mam też w planach pojechać do Atlantic City ( takie małe Vegas ), które oddalone jest jedynie o 2.5 h od Nowego Jorku. Mam nadzieję, że uda mi się to zrealizować. Trzymajcie kciuki i do następnego posta, którego zapewne napisze już z Bahamas J

Edit: buziaki spod palmy ! :D